Zelfcensuur

De aanleiding van dit stuk ligt alweer enige tijd achter me. Dat heeft deels te maken met tijdgebrek, maar ook omdat ik er over wilde nadenken. Het was mooi weer en dochterlief wilde dat het badje in de tuin werd gezet. Ze zette haar wens kracht bij door giechelend de tuin in te lopen, zonder iets aan. Typisch zo'n moment dat je als vader moet doen alsof je boos bent, zonder in lachen uit te barsten. Mijn eerste gedachte: 'Leuk onderwerp voor een stukje.' Direct daarop: 'Je kunt niet schrijven over blote kinderen op het internet!!'

Ik was verbaasd over de de felheid ervan. Waar lag dit aan? Voor een deel is dat natuurlijk te verklaren door het feit dat ik vader ben en dit één van de angsten is die je daar gratis bij krijgt. Maar waarschijnlijk is er nog meer: pedofilie is - voor wat het internet betreft - uitgeroepen tot het ultieme kwaad, en zelfs de suggestie zou schadelijk kunnen zijn.

Zijn er nog andere zaken net zo gevoelig? Ik kwam niet verder dan haat en religie. Die onderwerpen hebben wat mij betreft niet dezelfde lading. Ik haat niemand, met als mogelijke uitzondering de bedenker van K3 en die o-zo-verschrikkelijke folie om CD's. En religie? Dat is voornamelijk een privé-zaak; zo'n onderwerp wat je pas bespreekt aan het eind van een doorzopen avond.

Dus er is maar één onderwerp waarover je niet zou moeten schrijven. En aangezien de aanleiding volmaakt onschuldig was, moet ik mezelf de mond niet snoeren. Bij deze.