Woorden, woorden, woorden...

In een songtekst kun je veel zeggen door veel te zeggen. Neem bijvoorbeeld The Spirit of Radio van Rush: ‘Begin the day with a friendly voice. A companion unobtrusive plays that songs that’s so elusive, and the magic music makes your morning mood.’ Geweldig toch? De openingszin is kristalhelder, er wordt moeiteloos gerijmd met moeilijke woorden en het allitereert ook nog eens. Nogmaals, geweldig!

Maar het kan ook anders. Alcatrazz bewijst dat op hun album No Parole from Rock’n’Roll. Omschrijf je het onderwerp zo eenvoudig mogelijk, dan krijg je dit:

• De jeugd van tegenwoordig: ‘Daddy’s princess, washes her hair, powders her nose on the inside’;
• Kolonialisme: ‘Call me master, I’ll call you boy’;
• Het ziekenhuis: ‘I awoke in a room that was occupied by those about to die’.

En het mooiste en meest verschrikkelijke voorbeeld komt van Hiroshima Mon Amour: ‘The fireball that shamed the sun, burning the shadows to the ground’.

Hier heb ik niets meer aan toe te voegen.