zondag, november 27, 2005

Woorden, woorden, woorden...

In een songtekst kun je veel zeggen door veel te zeggen. Neem bijvoorbeeld The Spirit of Radio van Rush: ‘Begin the day with a friendly voice. A companion unobtrusive plays that songs that’s so elusive, and the magic music makes your morning mood.’ Geweldig toch? De openingszin is kristalhelder, er wordt moeiteloos gerijmd met moeilijke woorden en het allitereert ook nog eens. Nogmaals, geweldig!

Maar het kan ook anders. Alcatrazz bewijst dat op hun album No Parole from Rock’n’Roll. Omschrijf je het onderwerp zo eenvoudig mogelijk, dan krijg je dit:
  • De jeugd van tegenwoordig: ‘Daddy’s princess, washes her hair, powders her nose on the inside’;
  • Kolonialisme: ‘Call me master, I’ll call you boy’;
  • Het ziekenhuis: ‘I awoke in a room that was occupied by those about to die’.

En het mooiste en meest verschrikkelijke voorbeeld komt van Hiroshima Mon Amour: ‘The fireball that shamed the sun, burning the shadows to the ground’.

Hier heb ik niets meer aan toe te voegen.

dinsdag, november 22, 2005

De ICT-goeroes en de bedrijfsbibliotheken

Soms ontdek je dat anderen met hetzelfde probleem worstelen als jijzelf. Momenteel werk ik nu in een bedrijfsbibliotheek van een Ministerie. Daar zijn we druk bezig om onszelf opnieuw uit te vinden, zodat we nog steeds relevant zijn voor onze afnemers. We vechten tegen het beeld dat alle informatie toch maar gratis op het internet te vinden is, en dat een gespecialiseerde inkoop en bewerking geldverspilling is. Is dat belangrijk? Ach... datgene wat je niet gebruikt, doe je weg.

Wat blijkt de Gartner Group - één van de belangrijkste ICT-goeroes - nu te verkondigen? ICT organisaties (of ICT afdelingen) moeten zich veel meer richten op hun klanten. Ze moeten steeds meer hun toegevoegde waarde gaan bewijzen, omdat ICT-dienstverlening steeds meer een 'commodity' is. Ofwel: die kun je overal wel krijgen.

Nooit gedacht dat we in hetzelfde schuitje bleken te zitten.

zondag, november 20, 2005

Het vieze ouwe mannetje

Ik begin wat paranoïde te worden over mijn leeftijd. De eerste tekenen van aftakeling kunnen niet ver weg meer zijn: word ik al kaal, druipend, dement? Maar er is hoop. Zo vond ik mezelf terug onder de douche, een fles zeep in mijn ene hand en het washandje in de ander. Had ik me nu al gewassen of niet? Ik wist het niet meer. Herinneringen of een déja vu? Geen idee. Ik zeepte me dus maar in.

Mocht dit later ook zo gaan, dan word ik in elk geval geen vies oud mannetje. Dat is best hoopvol, toch?

vrijdag, november 11, 2005

Voorwaarts!

Militaire metaforen zijn handige dingen om je werk mee te beschrijven. Zo heb ik kennis mogen maken met de duikboten. Als ik in een vergadering vraag 'Wie wil er...' dan lijkt iedereen onder water te verdwijnen. Geeft niets, ik torpedeer er gewoon eentje en dan komt het wel in orde.

Maar nu blijkt er sprake te zijn van een heuse guerrilla. Besluiten over veranderingen op het niveautje net boven mij worden op een slinkse manier bevochten met gegooide handgranaten waar al dan niet de pin wordt uitgetrokken. En ondertussen begin ik erbij betrokken te raken. Een eerste poging om één van onze frontsoldaten te voorzien van voldoende munitie, wat gefilosofeer over ingenomen stellingen...

Welkom in de wereld van de kantoorpolitiek!

dinsdag, november 08, 2005

Een paar boeken

Naast het bureau staat mijn boekenkast. Volgepropt met boeken plus allelei onzinnigheden zoals een Zippo, een asbak in de vorm van een skelethand, een Darth Vader Lego pen, een speelgoedtreintje van dochterlief. Maar vooral veel boeken. Helemaal links bovenin staan de boeken van Stephen Fry, acteur, quizmaster en bovenal een zeer Engelse komiek. Dat bracht mij op andere schrijvende komieken, zoals Hugh Laurie met The Gun Seller. En had ik in de voorlaatste vakantie niet The Road to Mars gekocht, van Monty Python Eric Idle? Een schattig paar.

De mannen van Monty Python beginnen inmiddels in mijn hoofd te zingen: 'Alway look on the bright side of life'. Dat leidt me vanzelf naar High Fidelity van Nick Hornby, waarin de hoofdpersoon (een eigenaar van een kwijnende platenzaak) zijn hele leven indeelt aan de hand van zijn enorme platenverzameling. En van platen komen we vanzelf bij de artiesten, in dit geval de zangeres Vina Apsara. Salman Rushdie beschrijft in The Ground Beneath her Feet de driehoeksverhouding tussen de zangeres, een geniaal muzikant en een fotograaf. Plus dat hij en passant ook nog Indiase godenverhalen mengt met popcultuur en nog wat andere kleinigheden.

The Ground Beneath her Feet is ook een song van Bono en zijn vrienden, op de soundtrack van de film The Million Dollar Hotel. Hotels brengen me weer in vakantiestemming; een boottochtje misschien? Nou is de reis die beschreven wordt door Herman Melville in Moby Dick niet erg rustgevend. Er zijn ongetwijfeld nog allerlei andere lagen in het verhaal te ontdekken, maar lees het vooral eens als een beschrijving van de verbijsterend gevaarlijke walvisjacht in die tijd.
[Een zinloos feitje: 'varken' is een oud-Hollands woord voor walvis. In het dorp waar ik ben opgegroeid wonen nogal wat mensen met de naam 'Varkevisser'. Nu weet je ook weer waar dát vandaan komt.]
En niet alleen de walvisvaart is gevaarlijk. Stel je het volgende voor: je leidt midden in de oceaan schipbreuk. Je drijft rond in een sloep, die je moet delen met een tijger. Yann Martell beschrijft dit in Life of Pi. Is dit echt of een sprookje? Zijn dit misschien waanvoorstellingen?

Wees gerust, je bent niet de enige met psychische problemen. In Satan: de duivel op de divan van Jeremy Leven moet de arme Sy Kassler niemand minder dan de duivel genezen. De arme... ziel(?) lijdt er erg onder dat niemand hem aardig vindt. Ook Peter Ustinov beschrijft de duivel. In zijn boek - De oude man en meneer Smith - maken God en de duivel samen een reis over de gehele wereld. Helaas zit het ze niet erg mee, en lijken ze misschien wel een beetje overbodig te zijn geworden...

En zij zijn niet de enigen die zichzelf tegenkomen. Ook Stephen King voert zichzelf op in de Donkere Toren cyclus. Hij is de schepper van de hoofdpersonen, maar dat is voor hem geen onverdeeld genoegen. Datzelfde geldt nog meer voor Bret Easton Ellis. In Lunar Park duikt Patick Bateman op, de moordzuchtige hoofdpersoon uit American Psycho. Daarnaast worstelt hij met zijn drugsverslaving, en blijkt hij een ongelukkige zoon en een nogal afwezige vader te zijn. Tja, families...

Zoals de bizarre verzameling mensen in All Families are Psychotic van Douglas Coupland. Grappig, ontroerend en met een zeer verassend einde. Maar het kan nog erger. Stel je eens voor dat je een grootvader hebt die De Dood is. En dan bedoel ik niet gestorven, maar het soort van figuur met een grote voorliefde voor zwarte capes, zeisen en zandlopers. Nogal lang en héél erg mager. De Dood dus.
[Hoe kom je aan zo'n opa? Hij heeft ooit een meisje geadopteerd, en liet dat opgroeien tot de puberleeftijd want dat leek eenvoudiger. De Dood zijn maakt je niet immuun voor stommiteiten. Uiteindelijk kwam het allemaal goed en is het meisje getrouwd met een 'stagiar' van de Dood. Maar hoe zit het met jouw familiegeschiedenis, eigenlijk?]
Dat is al moeilijk genoeg, maar als je opa ook nog de Hogfather (een soort Kerstman, maar dan met een slee getrokken door 4 enorme varkens) gaat vervangen omdat iemand hem wil uitschakelen, wordt het te gek. Opa vraagt uitdrukkelijk aan de hoofdpersoon Susan om zich er niet mee te bemoeien, dus...

Wees gerust, hier stop ik. Print nu de lijst met titels uit, en ga ermee naar je bibliotheek, boekhandel of kom desnoods bij mij langs. Het is de moeite waard, geloof me.

Bibliografie

The Gun Seller / Hugh Laurie . - London: Mandarin, 1996
ISBN 0-7493-2385-X

The Road to Mars / Eric Idle . - London: Pan Books, 2000
ISBN 0-330-48180-0

High Fidelity / Nick Hornby . - London: Penguin Books, 2000
ISBN 0-140-29556-9

The Ground Beneath her Feet / Salman Rushdie . - New York: Henry Holt, 1999
ISBN 0-8050-5308-5

Moby Dick / Herman Melville . - Hertfordshire: Wordsworth, 1992
Eerste uitgave: 1851
ISBN 1-85326-008-8

Life of Pi / Yan Martell . - Edinburgh: Canongate, 2003
ISBN 1-84195-425-X

Satan : de duivel op de divan / Jeremy Leven . - Utrecht: Spectrum, 1985
Vert. van: Satan: his psychotherapy and cure by the unfortunate dr. Kassler J.S.P.S.
ISBN 90-274-5795-6

De oude man en meneer Smith / Peter Ustinov . - Den Haag: BZZTôH, 1993
Vert. van: The old man and mr. Smith
ISBN 90-6291-691-0

De Donkere Toren Cyclus:
De scherpschutter / Stephen King . - Utrecht: Luitingh, 1988
Vert. van: The gunslinger
ISBN 90-245-1664-1

Het teken van drie / Stephen King . - Utrecht: Luitingh,1989
Vert. van: The drawing of the three
ISBN 90-245-1804-0

Het verloren rijk / Stephen King . - Utrecht: Luitingh,1992
Vert. van: The waste land
ISBN 90-245-1628-5

Tovenaarsglas / Stephen King . - Utrecht: Luitingh,1997
Vert. van: Wizard and glass
ISBN 90-245-0936-X

Wolven van de Calla / Stephen King . - Utrecht: Luitingh, 2003
Vert. van: Wolves of the Calla
ISBN 90-245-4587-0

Een lied van Susannah / Stephen King . - Utrecht: Luitingh, 2004
Vert. van Song of Susannah
ISBN 90-245-4628-1

De donkere toren / Stephen King . - Utrecht: Luitingh, 2005
Vert. van: The dark tower
ISBN 90-245-5214-1

Lunar Park / Bret Easton Ellis . - New York: Knopf, 2005
ISBN 0-375-41291-3

All Families are Psychotic / Douglas Coupland . - London: Flamingo, 2002
ISBN 0-00-715170-5

Hogfather / Terry Pratchett, London: Transworld, 1997
ISBN 0-553-14542-4

woensdag, november 02, 2005

Nostalgia

Twee van de positieve aspecten van mijn jeugd zijn toch wel Lego en Star Wars. Uren en uren bouwen aan van alles, bijvoorbeeld aan ruimteschepen. Elke week de Eppo krijgen, met daarin The Return of the Jedi als stripverhaal. Fijne herinneringen, dus.

En zo kwam ik toevallig terecht bij dit plaatje. Er blijkt dus een gelukkig huwelijk te zijn tussen twee van mijn jeugdobsessies: de Classic Star Wars Lego Shop. Kwijlend en huilend keek ik daar rond. Mijn absolute favoriet - de Milennium Falcon - bleek uitverkocht, maar gelukkig was de Death Star nog volop in voorraad.

65 Cm hoog en 50 cm breed. Dat moet toch best op de schoorsteen passen. En de prijs? Ongeveer net zo duur als het vervangen van een defecte uitlaat. Ach, dan fietsen we voorlopig toch even...

dinsdag, november 01, 2005

Even checken... de leeftijd

Bij de kapper:
  • Controle op grijze haren levert niets op (oef!)
  • Mijn wenkbrauwen worden voor het eerst geknipt (oh oh)
Algemene leeftijdsparanoia:
  • Zei dochterlief nou 'Ouwe'? (nee toch?)